Entezopatia więzadła rzepki to fachowe nazewnictwo schorzenia zwanego kolanem skoczka, czyli zmian wynikających z przeciążenia wierzchołka rzepki lub zwyrodnień w jej obrębie. To najczęściej efekt wywołany nadmiernym uprawianiem sportu lub przeciążenia kolana. Kontuzja objawia się wyczuwalnym bólem oraz dyskomfortem podczas chodzenia. Kolano skoczka dotyka szerszego grona sportowców niż jest to w przypadku łokcia tenisisty, kciuku narciarza czy kolana biegacza.
Czym jest kolano skoczka?
Najczęściej kolano skoczka wywołane jest przez nadmierne przeciążenia w obrębie więzadła właściwego rzepki, czyli połączenia z kością piszczelową w stawie kolanowym. Spowodowany tym sposobem stan zapalny osłabia wytrzymałość tego rejonu. W najgorszym przypadku zerwania wspomnianego więzadła. Kolano skoczka zwane jest też tendinopatią, a najczęściej dotyka sportowców, którzy na nieustanną próbę wystawiają swoje stawy kolanowe, tj. koszykarzy, lekkoatletów, siatkarzy, piłkarzy ręcznych.
Przyczyny kontuzji
Kolano skoczka to nie tylko efekt wykonywania wielu skoków, ale też konsekwencja innych czynników. Zwiększona podatność na tego typu urazy występuje u osób z patologiczną mobilnością stawu kolanowego, zbyt dużą masą ciała w stosunku do uprawianej dyscypliny czy też osłabienia siły niektórych mięśni np. pośladkowego czy obszernego przyśrodkowego. Kolano skoczka jest dolegliwością, która wynika z nadmiernego napięcia mięśnia czworogłowego uda lub mięśni zginaczy stawu biodrowego.
Sposoby leczenia kolana skoczka
Jeśli dojdzie do całkowitego zerwania więzadła to konieczna jest interwencja chirurgiczna. Jeśli zachowana jest jego ciągłość to wystarczająca może okazać się odpowiednia rehabilitacja ortopedyczna. Jednak wszelkiego rodzaju flossing, ćwiczenia z zakresu poprawy sensomotoryki czy pinopresura powinna być poprzedzona wykonaniem szczegółowego USG kolana. Poznań należy do grona miast, w którym pracują wybitni specjaliści zajmujący się regeneracją więzadła rzepki.